WELKOM OP MIJN WEBLOG

Dit blog is in de loop der jaren veranderd. Ooit ging het vooral over de bibliotheek, nu gaat het meer over lezen en taal. (Wie denkt: de bibliotheek gaat toch óók over lezen en taal, ziet dat anders dan ik.) Ooit werd het elke dag bijgehouden, nu minder regelmatig. Wat hetzelfde gebleven is: opmerkingen zijn van harte welkom.

vrijdag 29 februari 2008

Zwaktebod

Foto: website hogeschoollimburg


De ene keer weet je niet hoe je iets op je blog moet krijgen, de volgende keer heb je weer geen idee wát je er nou eens op zal zetten. Tele2 doet het weer, maar ik heb geen enkele inspiratie. Ik heb nog een reserve-stukje liggen, maar ja, om dat nú al in te zetten... Zou dit geroutineerde bloggers ook wel eens overkomen? Heb ik niet nog ergens zo'n boekje met gedichten over boeken en lezen enzo? Staat daar misschien iets bruikbaars in? Dit haalde ik eruit:


De eenzaamheid drijft je naar bibliotheken
Waar tal van vertroostende boekwerken staan:
Daar zoek je gezelschap voor avond en nacht

Soms lijkt het alsof een roman op je wacht
En dolgraag met jou mee naar huis toe wil gaan-
Hij voelt dat ook jij naar hem uit hebt gekeken

Dan weet je: gedurende enkele weken
Kan ik dit rampzalige leven weer aan
Ik koester een vriend die mijn lijden verzacht

Toch moet je al gauw de relatie verbreken
Hoe treurig! De uitleentermijn is verstreken...

Jos Versteegen


Ziezo, gered! Morgen aan Ding #10.

En bovendien ben ik van mening dat de bibliobus behouden moet blijven.

donderdag 28 februari 2008

Smurf eens een boek


Foto & lijst: Bozbezbozzel

Het zal weinig mensen ontgaan zijn dat je bij Albert Heijn momenteel smurfen kunt krijgen als je genoeg koopt. Ik vind smurfen eigenlijk nogal stom, maar ik pak ze toch aan omdat ik er misschien iemand een plezier mee kan doen. Tot mijn verrassing bleek er een boekensmurf bij te zitten en dat vond ik toch wel weer leuk. Collega Bozbezbozzel was zo vriendelijk hem voor me te portretteren en de foto van een bijpassende lijst te voorzien.


Ik spaar nu voor een smurfenleeskring (7 stuks). Als je er nog eentje hebt is hij welkom.

En bovendien ben ik van mening dat de bibliobus behouden moet blijven.

woensdag 27 februari 2008

Met internet de wereld rond (in R'dam-West)

Bron: Flickr, foto: vfm4

Je kunt je wel eens wat voornemen, b.v. om elke dag wat op je blog te zetten, maar dat wil nog niet zeggen dat het je ook lukt. Lees wat mij overkwam. Gisteren kwam ik thuis en wilde iets over deze treurige dag gaan 'posten', maar toen bleek onze tele2-verbinding het niet te doen: geen telefoon meer en geen internet. De helpdesk van tele2 (mobiel gebeld voor veel geld) zei dat 'de lijn moest worden doorgemeten' en dat we na een half uur teruggebeld zouden worden. Na een uur heeft mijn man zelf maar weer eens gebeld, waarna het voorgaande zich herhaalde. Ik ging 's avonds laat nog snel even naar een dochter die een paar straten verderop woont om daar met hulp van een andere dochter (die een stuk sneller is dan ik) mijn 'posting' te maken (hoezo blogverslaafd?). Vanmorgen belde mijn man weer met tele2. ' Binnen acht werkdagen wordt u gebeld door onze technische dienst.' Kwaad worden hielp niet, het een paar uur later nog eens op vriendelijker & overredender toon proberen evenmin, het bleef 'binnen acht werkdagen'.

Tja, je bent bezig met een ' experiment' (nl.: hoe lang hou ik het vol om elke dag iets te 'posten'), dus wat doe je? Mijn dochter uit de buurt kwam langs en ik vroeg of ik haar pc weer mocht gebruiken. 'Ja hoor, laat maar een sleutel bijmaken, ik ben er vanmiddag toch niet.' Dus ik ging naar de ijzerhandel, wat, zoals niet ongebruikelijk in R'dam-West, een werelds uitstapje werd. Voor mij waren drie Marokkaanse dames aan de beurt die nog niet geheel vertrouwd waren met de zegeningen van de pinpas. Na drie keer proberen lukte het. De Chinese ijzerhandelaar probeerde een sleutel voor me bij te maken, maar dat mislukte. Toen probeerde zijn Hindoestaanse collega het en kreeg ik een sleutel mee. Bij de Turkse mevrouw van de bloemenwinkel kocht ik een bosje bloemen voor mijn gastvrije dochter. Vanmiddag ging ik er met mijn nieuwe sleutel heen, maar ik kreeg hem niet in het slot. Gelukkig was mijn dochter nog net thuis en mocht ik haar sleutel hebben. Ik ging weer naar de ijzerhandel en daar werd opnieuw een kopie voor me gemaakt. 'Mijn baas heeft er meer verstand van, maar die is een week weg,' zei de jongen. Wat ik al vreesde bleek te kloppen: ook deze sleutel paste niet. Toen ben ik mijn geld maar gaan terugvragen. Daarna bij mijn dochter naar binnen waar de pc al voor me aanstond en (o.a.) dit bericht geschreven.

Mooi, zo'n wereld waarin we via het web alles kunnen delen, maar als de providers niet meewerken valt het toch een beetje tegen.

Aan Ding #10 kom ik dus nog even niet toe. Aan dagelijks bloggen waarschijnlijk ook niet. Nu ga ik eerst die bloemen maar eens in een vaas zetten en dan naar huis om de metaalsplinter die ik van de tweede sleutel in mijn duim heb gekregen eruit te peuteren. Met bloggen beleef je nog eens wat.

Tot over acht dagen misschien!

dinsdag 26 februari 2008

De vlag halfstok

Bron: Flickr; copyright: 23 dingen

maandag 25 februari 2008

Breien & bloggen

'Jij schrijft wel vaak op je blog,' zegt soms een collega tegen me (zoals ik al verwachtte is van de anonimiteit niet veel overgebleven). Nu zijn er collega's die nog meer schrijven, maar ik geef toe dat ik ook regelmatig wat aan mijn blog toevoeg. Wat is daarvan de reden? In de eerste plaats moeten we natuurlijk verslag doen van onze vorderingen en versta ik helaas niet erg de kunst van het kort & bondig schrijven. Daarnaast zie of lees ik soms iets waarvan ik denk: dat kan ik wel op m'n blog zetten. Zo'n (tijdelijk) podium heeft toch wel iets, vind ik. De derde reden is een soort experiment: lukt het om (bijna) elke dag iets aan het blog toe te voegen? Hoe lang hou je zoiets vol? Wat Mareikie in de kop van haar weblog heeft staan, 'Elke dag weer interessant', dát is denk ik wat een blog inderdaad moet zijn, wil het de aandacht blijven trekken. Ik bedoel hiermee niet een blog dat je voor jezelf bijhoudt, want daar moet je natuurlijk helemaal zelf van weten hoe vaak je er wat opzet. Maar als je een blog zou gaan maken voor je werk, dan is dat toch een soort visitekaartje en moet het regelmatig iets nieuws en lezenswaardigs te zien geven.

Er zijn twee blogs die ik wel eens lees (buiten die van 23 dingen): ZB Digitaal van onze docent Edwin en het blog van Arnon Grunberg. Beide zéér ongeschikt om je het idee te geven dat je zelf ook wel voor langere tijd een blog zou kunnen bijhouden. Maar met dergelijke schrijf-fanaten die ook nog eens van een enorm scala aan onderwerpen wat afweten, hoeven we ons gelukkig niet te meten.

Wat ik nu dus aan het proberen ben is om een aantal keren per week iets te 'posten', waarbij het niet zozeer om de inhoud gaat, maar gewoon om de handelingen: iets bedenken, fatsoenlijk formuleren, plaatje erbij zoeken, knippen, plakken (wat vaak nog tegenvalt). En dan eens kijken of dat eigenlijk wel haalbaar is met de tijd & energie die je er in kunt steken. Want je kunt wel zeggen 'zo'n blog dat lijkt me nou écht iets voor onze afdeling' (wat ik overigens níet zeg), maar het dan ook doen is nog iets anders.

Ik vergeleek leren bloggen al eens met leren breien. Het volhouden ervan lijkt me zoiets als elke dag als je uit school komt eerst 12 naadjes aan een sok moeten breien, zoals Boukje en Sietske uit 'Afke's tiental' dat moesten. Mij valt het in elk geval niet mee. (En mijn ontzag voor de genoemde bloggers is groot.)

zondag 24 februari 2008

Groeten uit Berlijn





















Uitgave: Inkognito, Berlin
Makers: Lenz/Greser


Vandaag kwam een van mijn dochters terug van een paar dagen Berlijn en bracht deze kaart voor me mee, omdat ik 'kaarten waar een boek op staat' spaar. Ik vond hem wel leuk voor het blog en pikte het plaatje van de site waar je hem kunt bestellen. Reclame, zullen we maar zeggen.

zaterdag 23 februari 2008

Ding #9, 'mijn visie'

'Delen' in de vorige eeuw:

Coll. Documentatiecentrum van Nederlandse Politieke Partijen, Groningen Foto: anno.nl

'#9 Schrijf een posting over jouw visie op Web 2.0
Dit wordt een makkelijk Ding. Even nergens aanmelden, niets onderzoeken, niks uitproberen, maar gewoon even rustig je gedachten laten gaan. ' Tja. Wat heet makkelijk? Ik vond alle opdrachten tot nu toe lastig, maar daar ben ik tenminste nog zo snel mogelijk aan begonnen, maar deze heb ik uitgesteld tot het laatste nippertje (nu dus).

Ter inspiratie eerst maar eens gekeken naar wat anderen (en dan bij voorkeur mede-collectiemakers) erover gezegd hebben. Het aantal bijdragen over Ding #9 bleek nog beperkt te zijn (waarbij de collectiemakers het best vertegenwoordigd waren); misschien zijn meer mensen aan het uitstellen of komen er morgen opeens een heleboel nieuwe bijdragen bij. Maar ik wil het vandaag af hebben.

Dus daar gaat-ie. Nee Koekelekootje, je was niet de enige die nog nooit van Web 2.0 gehoord had; we waren in elk geval met z'n tweeën. Mooi gezegd Mareikie, van die vlieg in een web; hoe komen we weer los? Mee eens Bozbezbozzel, dat wij als collectiemakers geen adviezen (mogen) geven; dus wat hebben we hier eigenlijk aan terwijl het ons toch zoveel tijd kost? Lijkt me zeer terecht Lakeitje, dat je je afvraagt wat het geëigende middel is om iets mee te delen.

Ik had dus nog nooit gehoord van Web 2.0, of misschien wel eens gehoord maar dan was het niet blijven hangen als iets belangrijks. Dat het belangrijk is, of in elk geval alom gevonden wordt, is me inmiddels duidelijk, wat het precies ínhoudt nog steeds niet. Waar komt die term vandaan en wat betekent hij? Dat zal vast op te zoeken zijn en dat moet ik dus bij gelegenheid maar eens doen. Ik heb nu een soort indruk en die is: web 2.0 gaat over 'delen', d.w.z. dat je dingen die je bedacht of ontdekt hebt via het web ter beschikking stelt aan iedereen die er gebruik van wil maken en dat je ook open staat voor aanvullingen en verbeteringen van je oorspronkelijke idee. Maar of dit alles is? Vast niet.

Een weblog is denk ik een goed voorbeeld van een '2.0-ding' omdat het dynamisch is en open staat voor opmerkingen en omdat de maker die dan weer leest en er op kan reageren. Goed, zo'n weblog kan ik nu dus maken en ik vind het uiteindelijk wel leuk dat ik dat geleerd heb, al heb ik er vaak mee zitten worstelen en gaat het nog steeds niet moeiteloos, en vind ik de voldoening wat schril afsteken bij de erin geïnvesteerde tijd. Het bevalt me níet dat het een verplichting is. Maar vooruit, laat ik niet zeuren; leren breien duurde langer en dat moest ook.

Flickr lijkt me ook typisch 2.0: foto's gemaakt en délen die hap! En dan schrijft iemand je 'Thanks Paul, great job' (ik citeer Annamuis) en dan ben je blij. Soms levert het mensen zelfs een baan op, heb ik pas gelezen, en er zal vast ook al wel een huwelijk uit Flickr zijn voortgekomen, waarvan de kindertjes er inmiddels misschien ook al opstaan. Mooi zo'n wereld, maar niet voor mij. Ik vind het toch niet zozeer 'delen' als wel 'kijk mij eens', al is dat kijken soms best de moeite waard, dat geef ik toe.

Grapjes uithalen m.b.v. een of andere generator kan ik nu ook wel een beetje (na veel vallen en opstaan en de lelijkheid verwensen en áls het dan lukte was het weer niet te kopiëren enz.) en ik realiseer me dat het een weblog leuker kan maken en aantrekkelijker voor lezers, dus dat het nuttig is er wat van te weten (d.w.z. als je een weblog wilt hebben). 'Spelen' vind ik het niet.

Al met al: ik kan nu een weblog maken en het een beetje aankleden. En, zoals ik al zei, dat vind ik wel leuk. Maar het gaat natuurlijk om de vraag of ik denk dat ik het voor mijn werk kan gebruiken. En op die vraag kan ik alleen maar antwoorden: nee, ik zou niet weten hoe. In de eerste plaats omdat, zoals ook al eerder & elders & door anderen is gezegd, wij als collectiemakers alleen collecties maken en de adviesfunctie bij een andere afdeling hoort. Bovendien zitten wij erg krap in onze tijd en hebben collecties altijd voorrang, omdat de klant er op de afgesproken dag op rekent, dus ook uit tijdsoogpunt zie ik geen kans er iets mee te doen. Dit zou natuurlijk allemaal weer kunnen veranderen, want het is in het verleden ook wel eens anders geweest, en misschien komt er ooit een nieuwe taakverdeling en komen er meer uren beschikbaar, zodat we in theorie met een weblog aan de slag zouden kunnen. Maar ook dán zou het voor onze afdeling, denk ik, geen goed middel zijn. Wij zijn geen dynamische afdeling, waarmee ik bedoel dat zich niet dagelijks, en waarschijlijk zelfs niet wekelijks, allerlei nieuwe dingen voordoen die onze klanten acuut zouden moeten weten. Daarom lijkt het mij veel wijzer de informatie te verzamelen en op gezette tijden via een nieuwsbrief, al dan niet digitaal (of allebei) te verspreiden, zoals dat nu ook al gebeurt.

Ik vergat nog de rss. Ik doe daar zelf niks mee, maar kan me voorstellen dat het handig is als je veel informatiebronnen wilt bijhouden. In elk geval nuttig om van het bestaan ervan te weten.

Y Create, jouw stuk heb ik ook gelezen en bij tweede lezing zelfs gemeend min of meer te begrijpen, maar het staat ver van mijn bed, d.w.z. van het magazijn waar ik mijn collecties maak. Het klinkt in elk geval gedegen & bevlogen en van die combinatie moet de OB, ik bedoel natuurlijk de BB, of was het de bieb, o nee ik weet het al, de BIBLIOTHEEK, het denk ik hebben.

Informatiegebruiker, je poging een voorbeeld te geven voor een Bibliotheektoepassing, d.m.v. een blog over sterrenkunde, vind ik erg geslaagd. Of het echt bruikbaar is, daar kan ik vanaf mijn plaats niet over oordelen.

Nou, dat was het dan. Ik wilde eigenlijk ook nog iets schrijven over mijn uitstapjes naar zb digitaal, maar dat moet dan maar een volgende keer. Ik heb begrepen dat stukken op een weblog niet al te lang moeten zijn (100 woorden b.v. ?), en dit is al weer veel te lang (als wij ooit naar een cursus 'Beknopt formuleren' mogen meld ik mij meteen aan) én er moet natuurlijk iets te schrijven overblijven, want waar heb je anders zo'n blog voor?

donderdag 21 februari 2008

Collectie op maat














Aan: Mw. A. Muis, bewonersbibliotheek 'De tuin van de buren'
Van: schrijverdezes, Netwerkbibliotheek, ProBiblio
Betreft: aanvraag wisselcollectie


Hoofddorp, 21-2-2008

Geachte Mw. Muis,

Hartelijk dank voor uw aanvraag voor een wisselcollectie, die ons bereikte via onze collega's van Bibliotheek Almere en die wij samen met onze afdeling Bibliobussen graag voor u verzorgen. De collectie voor uw commune is inmiddels samengesteld door afdeling Netwerkbibliotheek en wordt op dinsdag 26-2-2008, verpakt in een doos, bij u bezorgd door de bibliobus van uw regio. Ik hoop dat u in de gelegenheid bent hem in de bus in ontvangst te nemen, anders zal hij bovenaan de dijk worden neergezet, waarvandaan u hem kunt meenemen.
Hoewel het onderwerp 'muis' niet echt onze specialiteit is, hebben wij toch een gevarieerde collectie voor u weten samen te stellen, met hopelijk 'voor elck wat wils', te weten voor zowel de jongere als de wat oudere, de speelse en de serieuzere, de luisterende en de voorlezende, enz. enz. muis. Boeken die u onverhoopt niet bevallen kunt u via de bibliobus naar ons terugsturen. U kunt de volgende keer op het aanvraagformulier (dat u plm. 6 weken voor de wisselmaand via de bibliobus ontvangt; zo niet, vraagt u er dan naar) wensen aangeven m.b.t. genres en auteurs.

Wij wensen u & uw commune veel leesplezier!

Met vriendelijke groet, schrijverdezes, afdeling Netwerkbibliotheek, ProBiblio

Onderstaand ziet u een lijst van de aan u uitgeleende boeken.

1. Bastin, Marjolein, 'Thuis bij Vera de Muis'
2. Boer, Claudia de, 'Ik zoek een muis'
3. Busser, Marianne & Schröder, Ron, 'Het grote boek over de liefde'
4. Doorenbosch, Clinge, 'Het muizenboek'
5. Potter, Beatrix, 'Alle verhalen van Minetje Miezemuis en andere muizen'
6. Ross, Tony & Willis, Jeanne, 'Dekselse Diederik'
7. Schmidt, Annie M.G., 'Otje'
8. Sluyzer, Betty, 'Tellen met muis Jelle'
9. Steinbeck, John, 'Van muizen en mensen'
10.Veldkamp, Tjibbe, 'Pieperds'

Nieuwe terminologie

B B glowing

Pientjepienter wees mij er vandaag op dat de term 'OB' achterhaald is. Tegenwoordig is 'BB' ('Basisbibliotheek') gebruikelijk, of gewoon 'Bibliotheek'.
1. Pientje: bedankt!
2. Anna: sorry, dit wist ik ook niet!
3. Omdat 'BB' mij een sanctionering van een vorm van onjuist spatiegebruik (nl. 'Basis Bibliotheek', waar het m.i. 'Basisbibliotheek' zou moeten zijn; ja toch, Pientje?) lijkt te zijn, kies ik voortaan voor 'Bibliotheek'.

woensdag 20 februari 2008

Over het maken van collecties (antwoord op een vraag van '23 dingen')

G L B



Foto: Theek 5


Op het blog van Informatiegebruiker zei '23 dingen' niet precies te weten wat 'collecties' bij ProBiblio zijn. Ik beloofde daar wat uitleg over te geven en zal dat nu proberen. Dit onder voorbehoud, want ik weet wel het e.e.a. van de collecties die ik zelf maak (nl. wisselcollecties voor instellingen), maar van de andere soorten veel minder. Misschien kan een andere collectiemaker later aanvulling geven. In de lijst van producten en diensten op de website van ProBiblio kun je (uiteraard) ook informatie over collecties vinden, maar je moet er wel een beetje voor speuren.

Mijn losse-pols-definitie is: Een collectie is een hoeveelheid materialen, geleverd door ProBiblio, op verzoek van een bibliotheek en bedoeld voor een eindgebruiker. Die eindgebruiker kan de bibliotheek zelf zijn, maar ook een school of instelling. We kennen themacollecties en wisselcollecties. Themacollecties zijn er voor scholen en voor activiteitenbegeleiders in instellingen. Wisselcollecties zijn er voor bibliotheken, voor scholen en voor instellingen.

Themacollecties voor scholen bestaan vrnl. uit boeken, aangevuld met b.v. dvd's, een poster en een knuffelbeest. (Niet boos worden, dames van Jeugd- en Jongeren, als ik het te simpel voorstel!). De grootte is wisselend, afhankelijk van het aantal leerlingen waarvoor de collectie bestemd is. Themacollecties voor activiteitenbegeleiders bestaan uit platenboeken, spelmateriaal, cd's, dvd's, video's, een map met foto's, alles voor zover door de klant gewenst, in totaal 20 materialen.

Er zijn favoriete thema's zoals de seizoenen, 'milieu' (bij de scholen) en 'vroeger' (bij de instellingen), maar in principe is alles mogelijk. Elke collectie wordt op maat samengesteld, rekening houdend met o.a. het niveau van de uiteindelijke gebruikers: bij scholen de groep, bij ouderen de mate van geestelijke & lichamelijke gezondheid. Bij de collecties voor instellingen is veel gericht op de zgn. 'reminiscentie'.

Wisselcollecties voor bibliotheken bestaan uit groteletterboeken en/of buitenlandse boeken en/of jeugdboeken. Ze zijn bedoeld als aanvulling op de eigen collectie van een OB en worden regelmatig gewisseld, zoals de naam al doet vermoeden. Wisselcollecties voor scholen zijn bedoeld als aanvulling op de schoolbibliotheek. De aantallen variëren.

Tot zover was het een beetje glad ijs, want dit maak ik allemaal niet. Wat ik wel maak, ofwel samenstel, zijn wisselcollecties voor instellingen. Dit zijn vrnl. 'zorginstellingen', dus verpleeghuizen, bejaardenhuizen en verzorgingshuizen, ook enkele ziekenhuizen en een revalidatiecentrum; daarnaast een enkel wijksteunpunt en een paar gevangenissen. De boeken zijn bedoeld als bewonersbibliotheek binnen de instelling of als aanvulling hierop (men heeft vaak ook eigen bezit). Meestal (maar dus niet altijd) zijn de boeken in deze collecties bedoeld voor zeer oude mensen. Dit heeft als gevolg dat er veel groteletterboeken (GLB) geleverd worden. Het heeft ook consequenties voor de genres die men leest: veel familie-/streekromans. Maar naast familie-/streekromans leveren we ook alle andere genres in GLB (detectives, thrillers, literatuur enz.) én boeken in gewone druk en desgewenst platenboeken en cd's. De verschillen tussen de instellingen zijn groot: van streng christelijk tot socialistisch, uit kleine dorpjes en grote steden, van instellingen waar men het liefst alleen boerenboeken wil lezen tot instellingen waar men bij voorkeur de nieuwste literatuur ontvangt. Met al deze wensen wordt zo goed mogelijk rekening gehouden, waarbij wij uiteraard in toom gehouden worden door ons budget. Daarnaast houden wij rekening met het zogeheten 'leenverleden' van de instelling, d.w.z. dat men een eenmaal geleend boek in principe pas na 4 jaar weer in de collectie kan aantreffen. De collecties variëren ook sterk in grootte: van 50 banden tot 600 banden. Per jaar worden zo'n 128.000 banden uitgezocht, in ongeveer 700 collecties.

Het maken van een collectie is dus het uitzoeken van een hoeveelheid materialen uit de collecties van ProBiblio. Wat zich in díe collecties bevindt wordt bepaald door anderen, nl. de afdeling Collectieadvies.

Tot zover een kleine indruk van het maken van collecties. Vragen zijn welkom. En voor wie zich afvraagt wat men toch in de gevangenis leest: thrillers en detectives en een beetje romantiek.

Hoe de tot nu toe geleerde '2.0'-mogelijkheden bruikbaar kunnen zijn bij het maken van collecties is een vraag waar ik bij Ding 9 nog op in zal moeten gaan. Maar voor vandaag vind ik het wel genoeg...

dinsdag 19 februari 2008

maandag 18 februari 2008

Advies




Met dank aan Rob Coers (tip van de generator) en Maria Heiden (tekst).

zaterdag 16 februari 2008

Regelafstand

Wie weet hoe het komt dat in onderstaande 3 berichten de regelafstand kleiner is dan in de voorgaande en hoe ik de ruimere afstand er terug kan krijgen? In dit bericht gaat het weer goed.

Alles is relatief


Foto: Kennislink








Toegegeven, ze dragen niet de hipste sportschoenen, de jongens (deelnemers aan een workshop snaartheorie en dus waarschijnlijk wis-, natuur- of allebei- kundigen) die vandaag op de voorpagina van 'Wetenschap & Onderwijs' van NRC Handelsblad staan. Maar het was me een genoegen het artikel 'De kracht van krijt' (ondertitel 'Het schoolbord geeft al twee eeuwen vaart aan de natuurkunde'), waar die foto (niet bovenstaande, maar wel zoiets) bijhoort, te lezen.
Enigszins overrompeld als ik ben door de internet-/2.0-/weblog-/Flickr- enz. enz. mogelijkheden die ik de afgelopen weken ben tegengekomen, was dit een stukje relativering dat me wel beviel. Ja natuurlijk, die bij het schoolbord gefotografeerde jongens zitten ongetwijfeld ook heel vaak achter hun pc, en ja natuurlijk, van wat daar op dat bord staat begrijp ik helemaal niks. Maar wat ik wil zeggen is dit: medium en boodschap zijn twee dingen. Men kan op een simpel schoolbord ingewikkelde formules ontwikkelen, op foute schoenen goede gedachten aandragen, in een hoofd met een knotje vernieuwende ideeën over de bibliotheek uitdenken en op een weblog reactionair uit de hoek komen. 'Ik bedoel maar,' zoals Kaatje Kater zou zeggen. Wat leuk toch dat je op zo'n weblog alles kunt zetten en dat in mijn geval gelukkig (bijna) niemand het leest!


Nog even ding #7














Foto: Flickr



Tja, van ding #7 'Flickr verder ontdekken' had ik me wel érrug makkelijk afgemaakt met als argument dat 't niks voor mij was. Misschien moet ik toch een beetje doorzetten, dacht ik. 'Onbekend maakt onbemind' nietwaar of zo men wil 'wat de boer niet kent dat vreet-ie niet'. Eerst dacht ik optimistisch: ik ga zo'n mooi mozaïek maken als bij 'Informatiegebruiker', maar zover is 't niet gekomen want daar snapte ik toch weer te weinig van. Wel kwam ik, vraag me niet via welke zoektermen, deze foto tegen, die me wel beviel.


donderdag 14 februari 2008

Naar de bibliotheek!


Kijk eens wat Google vandaag heeft! Deze mensen zijn vast en zeker op weg naar de bibliotheek om daar de mevrouw die hun altijd van die mooie grote-letterboeken uitleent te bedanken. Hoewel natuurlijk niet uitgesloten kan worden dat ze er gaan gamen.

Inmiddels (dag later) zie ik dat ze waarschijnlijk op weg waren naar de strandbibliotheek. Ik hoop dat die al open was.


woensdag 13 februari 2008

Ding #8 gedaan (zucht)

'Bij dit Ding gaat het alleen om de lol, om het plezier.' zo meldt de inleiding. Het zal wel aan mijn gevoel voor humor liggen, maar het huilen stond mij nader dan het lachen... 1. Van dat hele generator-blog vind ik, althans voor zover ik het bekeken heb, bijna alles lelijk. 2. Toen zag ik eindelijk iets dat ik wel leuk vond: een bordje dat je zelf Delfts-blauwe randen kon geven en waarop je in het midden een tekst kon zetten. Afkomstig uit Nederland, dus (?) zonder glitters enzo. Ik maakte m'n bordje en dacht: kopiëren en opslaan en op m'n blog zetten en klaar is opdracht 8. Maar helaas, ik kon het bordje wél in het echt laten maken voor 225 euro, maar opslaan, ho maar. Je kon er ook een e-card van maken, dus toen dat maar gedaan en die naar mezelf gestuurd. De afbeelding dáárvan kon je wel opslaan, maar dan zag het er weer erg rommelig uit. Een collega bij wie ik mijn nood klaagde zei: je kunt het uitknippen met 'Snippy', dan bijkleuren met 'Paint' en dan op je blog zetten. Nou nee! Collega is ijveriger van aard, dus misschien komen jullie het bordje nog een keer ergens tegen. Zuchtend zocht ik verder en vond bovenstaande 'generator' waarin je je eigen tekst kwijt kon. Die tekst, dáár sta ik in elk geval van harte achter.

woensdag 6 februari 2008

Ding #7 Nog een opflickering

'23 dingen' (dat zijn onze docenten, neem ik aan) schreef mij dit:

'Schrijverdezes. Flickr is inderdaad overweldigend groot! Voor deze oefening gaat het er vooral ook om, exact DAT te ervaren. En dat mensen zich groeperen en met elkaar communiceren over beelden.'

Nou, dat ervaren is dan gelukt! Ik heb me er maar kort mee bezig gehouden en toen was het me al te veel. Maar mij groeperen en over beelden communiceren? Ik geloof dat ik daar niet geschikt voor ben. Áls er al gecommuniceerd moet worden, dan graag over woorden en niet over beelden en zeker niet over 1.000.000 poesjes of eendjes of bergketens of mensen op vakantie. Bewaar me a.u.b. En wat kost het allemaal aan energie om al die foto's permanent op een server beschikbaar te houden? Kan iemand daar iets over zeggen?

dinsdag 5 februari 2008

Ding #7 Nog wat geflickerd

Ja, het is absoluut fascinerend wat je op dat Flickr allemaal tegenkomt. En het zal vast ook heel leuk zijn wat je er allemaal nog meer mee kunt doen als je het geduld hebt om dat uit te vinden. Maar ik geloof dat 't niks voor mij is: veel & veel teveel. Ik heb er geen enkele greep op en ik heb geen zin me erin te verdiepen. Het trekt me ook helemaal niet om er zelf iets op te gaan zetten. In elk geval weet ik nu dat ik er, zo nodig, bij elk onderwerp wel een illustratie kan vinden. Nou, vooruit, laat ik nog een Rotterdams plaatje zoeken.

Bron: Flickr; foto: Robski57

Ook dit liet zich weer gewillig inplakken. Heb ik geluk of ligt het aan Blogger?

Ding #6 Volslagen vreemden






Oma Riek en opa Albert duwen Karel en Madelief'


Bron: Flickr; foto:Eti

Deze foto vond ik op Flickr, terwijl ik zocht op 'Hollands landschap'. Hij illustreert wel aardig wat ik van Flickr denk: wat moet ik met al die foto's van mensen die ik helemaal niet ken? En wat bezielt die mensen om zulke privé-foto's toegankelijk te maken voor jan & alleman? Ik begrijp er niks van. Ook foto's van landschappen, bloemen, dieren, steden, hoe mooi vaak ook, zeggen me weinig omdat ik er geen enkele band mee heb.

Het inplakken ging zonder veel moeite (met 'afbeeldingslocatie kopiëren'), maar de lay-out ging een beetje z'n eigen gang. Moet ik daar HTML voor gaan leren? (Ben ik vooralsnog niet van plan.)

zondag 3 februari 2008

Men in black

Waarom kiezen alleen mannen voor een zwart weblog? En waarom zo véél mannen?

zaterdag 2 februari 2008

Digi-taalvraag

Weet iemand wat het lidwoord voor weblog / blog is? Ik heb de neiging dé weblog en hét blog te schrijven en vind dat zelf nogal onlogisch. Onze Taal zegt dat het allebei mag, maar hoe is de praktijk?

vrijdag 1 februari 2008

Keulen en Aken

Dit las ik op de weblog van Boekje:

"Een van de problemen vind ik dat alles via Keulen en Aken om moet. Er zou toch onderhand wel eens een publieksvriendelijker mogelijkheid moeten zijn uitgevonden."

Ik ben het daar helemaal mee eens. Enerzijds geeft het me wel voldoening als ik iets voor elkaar heb gekregen, anderzijds ergert het me dat het zo moeizaam gaat. Uiteindelijk gaat het toch om wat je zou willen zeggen, maar door de technische vaardigheden die daarvoor vereist zijn kom je aan iets inhoudelijks niet eens meer toe. Zo krijgen de digitaal-deskundigen het voor het zeggen. Meestal is dat prima, maar soms zou je zelf als (betrekkelijke) digibeet ook gewoon even simpel je zegje willen doen. Of is het net zoiets als leren schrijven: het kost een half jaar en dan kun je zeggen wat je wilt, op de plaats die je wilt, geïllustreerd met de plaatjes en filmpjes en muziekjes die je wilt? Tja, en dan volgt natuurlijk de vraag óf je eigenlijk wel wat te zeggen hebt... En Boekje, tot troost: het is me, zónder bovengenoemde steden te bezoeken, gelukt een hyperlink op je naam te maken.